Sessizlik uyarısı yapıldıktan sonra o soru başlıyor sorulmaya. Titreyen ve endişe dolu sesle:
"Sesimi duyan var mı?"
Enkaz altında kalmış bir kişiyi dahi kurtarabilmek için bir ses aranıyor. Sonra tekrar bir sessizlik uyarısı veriliyor ve en gür sesle tekrar soruluyor:
"Sesimi duyan var mı?"...
Küçücük de olsa bir yaşam belirtisi ümitle aranıyor. Hava hiç olmadığı kadar soğuk, binalar çökmüş, kocaman apartmanlar yığıntı halinde etraf toz duman içerisinde...
Sonra tekrar aynı sessizlik uyarısı ve aynı soru:
"Sesimi duyan var mı?"
Bir ses geliyor enkaz altından, hiç tanımadığı bir kurtarıcı o sese koşuyor. Korku dolu buradayım, yardım edin diyen sese koşuyor. Cesaret vermek için kurtarıcı korkma çıkaracağız seni buradayız, yalnız değilsin diyor...
Enkaz kazınmaya başlıyor, yeterli malzemenin olmadığı kimin umurunda bir ses geldi ya depremzedeyi kurtarmak amaç... Yıkık altında kalmış bir insan, gözleri korkuyla bakıyor, üzeri toz toprak içinde, zorlukla nefes alıyor. Enkazdan çıkan vatandaşlarımızın soruları ise hep aynı. Kimisi annemi de kurtarın oluyor, kimisi kardeşim nerede diyor, kimisi de beni bırakın evlatlarımı kurtarın diyor...
Gece yatarken üzerindeki kıyafetlerle sokakta kalmış insanlar bir sağa bir sola koşturuyor... Korku, endişe, hüzün, şaşkınlık ve ifade edilmeyen asla unutulmayacak duyguları yaşıyor tüm insanlar…
Aradan günler de geçse, aylar da geçse herkes sevdiğinin enkazdan sağ salim çıkmasını bekliyor.
Elektrikler kesilmiş, ay ışığı, birkaç fener ve ambulans ışıkları etrafı aydınlatıyor. Telefon hatları dahi kesilmiş, kimse yakınına ulaşamıyor. Siren ve ambulans sesleri yankılanıyor...
Aynı anda hiçbir anıyı paylaşmayan insanlar aynı anda yaşam mücadelesi veriyor. Birlikte ölüyoruz, birlikte yaşıyoruz. 6 Şubat depremi okurlarım, 17 Ağustos depremi okurlarım... Sonuçları hep aynı, göçük altında kalmış, şehit olmuş birçok vatandaşımız ve ardında bıraktığı sessizlik ve yarım kalmış hikâyeleri var.
Ülkece tek ses olmamız,
Ülkece tek yürek olmamız,
Ülkece mücadele etmemiz...
Dilerim ki bizi birbirimize yakınlaştıran; deprem, yangın gibi doğal afetler değilde başarılarımız olsun kıymetli okurlarım. Tüm vatandaşlarımızın başı sağ olsun…
Yazarken en çok zorlandığım konu,deprem faciası oldu kıymetli okurlarım. Dilerim ki bu felaketler artık son olur... Güvende ve sevgiyle kalın değerli okurlarım…